Atomatic en Koko Mojo Records zijn “min of meer” zelfstandige divisies van het bvba Rockstar Records Limited. Het Rockstar Records label werd opgericht in 1979 en is gevestigd in de UK in het Spindrift Records House in Clacton-on-Sea in het graafschap Essex. De zetel van KM Records is gevestigd in de tweede grootste stad van Ierland, Cork. Lang voordat de markt overspoeld werd met goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond Rockstar Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit en hun “KILLER-NO-FILLER” ideologie. RR slaagde waar grote labels faalden, door de muziekfans te voorzien van zowel uitgegeven als niet-uitgegeven muziek van klassieke R'n'R-artiesten.

Het doel van Koko Mojo Records is heel simpel: onder de noemer Blues/R&B dansbare muziek uit de jaren 1950 uitbrengen. Hun cd-compilaties zijn samengesteld door ervaren dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen “From Argentina via Los Angeles to Ireland, from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”. Er dient hierbij opgemerkt te worden, dat er een verschil is tussen de originele, traditionele r&b (een term die uit de jaren voor WOII stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek, die zich meer richt op jazz, gospel en blues) en de hedendaagse, moderne r&b (een muziekgenre dat er wel wat van wegheeft en dat een combinatie is van soul, funk en hiphop). Moderne r&b werd populair na het discotijdperk van de jaren tachtig.

De huis DJ, die heelwat cd’s voor KM compileerde is Victor Mac, beter bekend als “Little” Victor, The Beale Street Blues Bopper en ook DJ “Mojo” Man. Mac is een Italiaans-Amerikaanse blues en roots zanger, gitarist en mondharmonicaspeler. Daarnaast ook vinyl verzamelaar, musicoloog, entertainer, dj, songwriter en producent. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met Louisiana Red op de albums ‘Back to the Black Bayou’ (2009) en ‘Memphis Mojo’ (2011).

In 2018 bracht Victor ‘Deluxe Lo-Fi’ uit. Het album werd opgenomen in een periode van acht jaar met verschillende muzikanten, waaronder de Downhome Kings, Kim Wilson, Big Jon Atkinson, Rusty Zinn, Carl Sonny Leyland, Steve Lucky en Harpdog Brown.​ Het werd in hetzelfde jaar in het VK door The Blues Lounge verkozen tot "Album of the Year" en ook in Scandinavië door het tijdschrift Blues News.

MORE BOSS BLACK ROCKERS – VOL.7: BIM BAM BOOM

Wanneer in de jaren 50/60 vanuit een strikt blank R&R/R&B-standpunt de geschiedenis herschreven werd, gold dit enkel voor een beperkt aantal zwarte rockers, die je bijna op twee handen kon tellen. Zowat iedere Afro-Amerikaanse R&B act was rock’n’roll én, blanke artiesten waren toen in de minderheid. Op de nieuwe (‘Volume 7’) van de serie ‘MORE Boss Black Rockers’ zijn zwarte artiesten (eindelijk), alvast op 28 van de opnieuw door Victor Mac gekozen nummers, in de meerderheid. Erg belangrijk was het moment wanneer zwarte R&B-muziek plotseling werd omgedoopt tot "R’n’R", om een breder blank publiek in het gesegregeerde Amerika aan te spreken. Nogmaals, sommige nummers zijn behoorlijk “bekend”, maar de overgrote meerderheid niet. Het kan dus dat je nummers n iet “kent”, ook al waren ze in de jaren vijftig erg bekend onder zowel zwarte als blanke r'n’r-fans. Snel onze dansschoenen aantrekken voor een reis doorheen volume 7. Ze begint met Willie King (“Peg Leg Woman”) en gaat dan swingend verder via Sandra Grimms (“Hallelujah Rock and Roll”), The El Dorados (“Bim Bam Boom”) en vanachter zijn honkytonk piano, Professor Langhaar (“In the Night”). Wie we onderweg ook tegenkomen is Little Willie John (“Look What You’ve Done to Me”), Lloyd Price (“Baby Please Come Home”), The Carter Brothers (“I 'm Not to Blame”) en Huey "Piano" Smith ('ll Be John Brown”) . Het piano getokkel van Jimmy Breedlove (“Oo-Weee, Good Gosh A-Mighty”) of Fats Domino (“Wait and See”) en Crook Jnr. (“Wiggle It Baby”), Little Richard (“He Got What He Wanted”) of Junior Wells (“Can't Live Without You Baby”) moet ik zeker ook vernoemen. Chris Powell & The Five Blue Flames (“Rock This Joint”),Clyde McPhatter (“Ta Ta”) en Curley Hamner (“Twistin' and Turnin'”) sluiten netjes de lange rit af.

‘BIM BAM BOOM’ is een compilatiealbum met 28 originele nummers uit de jaren vijftig/zestig, die staan voor typische soms stevige, rauwe r&b. Het album archiveert een deel van de muziekgeschiedenis die aan de basis ligt van wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en die vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans